De verschillende varianten van Diamanten

Lab-grown vs natuurlijke diamanten

Wat zijn lab-grown diamanten?

Lab-grown diamanten, ook wel bekend als gekweekte diamanten, worden geproduceerd in een laberatorium. In tegenstelling tot natuurlijke diamanten die over miljarden jaren diep in de aardmantel onder extreme druk en hitte zijn gevormd, worden lab-grown diamanten in een veel kortere tijdsperiode geproduceerd met behulp van geavanceerde groeimethoden die het natuurlijke proces nabootsen.

Het maken van lab-grown diamanten begint meestal met koolstofdeeltjes die als kleine "kristal zaadjes” als basis dienen voor de nieuwe edelsteen. Dit zaad wordt vervolgens gekweekt met behulp van ofwel High Pressure, High Temperature (HPHT) of Chemical Vapor Deposition (CVD) processen, die de intense omstandigheden in de aarde nabootsen.

Lab-grown diamantenten opzichte van natuurlijke diamanten?

Lab-grown diamanten zijn vrijwel identiek aan hun natuurlijke tegenhangers. Zelfs getrainde experts met geavanceerde instrumenten kunnen ze soms moeilijk onderscheiden. Het enige echte verschil is de manier waarop ze zijn gevormd.

Terwijl natuurlijke diamanten miljarden jaren nodig hebben om te ontstaan, kunnen lab-gekweekte diamanten binnen enkele dagen worden geproduceerd. Dit snellere groeiproces heeft echter een prijs. Lab-grown diamanten worden niet beschouwd als een duurzame of milieuvriendelijke optie. De productie van deze diamanten vereist enorme hoeveelheden energie, vaak afkomstig van fossiele brandstoffen, waardoor het moeilijk is om ze als "groen" of "milieuvriendelijk" te bestempelen. 

De voor- en nadelen van lab-grown diamanten

Het voordeel van lab-grown diamanten is hun betaalbaarheid. Omdat ze sneller en efficiënter kunnen worden geproduceerd dan natuurlijke diamanten, kosten lab-grown diamanten doorgaans minder. Dit maakt ze een beter bereikbare optie voor mensen met een beperkt budget.

Aan de andere kant kunnen sommige consumenten aarzelen om lab-gekweekte diamanten te kopen, omdat ze niet als een echt "natuurlijk" product worden beschouwd. Bovendien is de milieu-impact van hun productie een zorg voor mensen die op zoek zijn naar duurzamere keuzes. Daarnaast behoudt een natuurlijke diamant zijn waarde in tegenstelling tot een lab grown diamant die zijn waarde verliest.

Fancy gekleurde diamanten versus behandelde diamanten

De zeldzaamheid van natuurlijk gekleurde diamanten

Natuurlijk gekleurde diamanten worden als meer betoverend beschouwd. Fancy gekleurde diamanten zijn uiterst zeldzaam in de natuur. Ze maken slechts 0,01% uit van alle diamanten die in de wereld worden opgegraven. Sommige kleuren zijn algemener dan andere. De zeldzaamheid van de kleur vertaalt zich in de prijs van de diamant.

Behandelde diamanten worden daarentegen chemisch behandeld om hun kleur te verbeteren. Wetenschappers kunnen de kleur van een diamant veranderen door één van de drie processen toe te passen: bestraling, HPHT (hoge druk, hoge temperatuur) of coating.

De voor- en nadelen van kleur verbeteringsmethoden

Bestraling is een methode waarbij de diamant wordt blootgesteld aan een grote hoeveelheid energie om de structuur van de diamant te veranderen en zo de kleur te verbeteren of te veranderen. Bestraalde diamanten kunnen echter gevoelig zijn voor hitte, slijpen en polijsten van sieraden en kunnen daardoor de kleur beïnvloeden.

HPHT (High Pressure High Temperature) verbetert de kleur door zowel hoge druk als hoge temperatuur toe te passen op een diamant om de kleur te creëren of te verbeteren.

Coating wordt recentelijk toegepast door een silicacoating aan te brengen op gepolijste kleurloze diamanten om gewenste fancy kleuren te produceren. De coating is echter niet permanent. De gecoate diamanten zijn gevoelig voor slijtage. Tijdens sieradenreparaties kunnen hitte en chemicaliën de gecoate diamant beschadigen.

De wetenschap achter fancy gekleurde diamanten

Diamanten ontstaan door gekristalliseerde koolstof. Naast koolstof bevatten diamanten ook andere elementen die de kleurgraad van fancy gekleurde diamanten beïnvloeden. Diamanten worden ingedeeld in twee hoofdgroepen: type I en type II. Ongeveer 98% van alle natuurlijke diamanten behoort tot de type I-groep, die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van stikstofatomen in hun structuur. Hoewel kleurloze diamanten in deze groep stikstofelementen bevatten, zijn deze stikstofatomen niet "lichtabsorberend." Bij fancy gekleurde diamanten absorbeert de stikstof echter kleur, wat zorgt voor de oranje en gele tinten. De absorptie van stikstof bij lage golflengtes maakt de diamant geel, terwijl een hogere stikstofabsorptie de diamant oranje of bruin doet lijken. De bruine kleur wordt bovendien beïnvloed door stikstof en andere defecten in het kristalrooster die extra absorptie veroorzaken.